S 1002
A.D. 1044. King Edward to Abbot Richard and St Peter's, Ghent; confirmation and grant of privileges and of land at Lewisham, Greenwich, Woolwich, Mottingham, Coombe, Kent; with Æschore (possibly Ashour, Kent), Æffehaga; Wiggenden, Sharrington and Sandhurst, Kent; also part of the land in London called Wermanecher. Latin.
Archive: Ghent, St Peter's
MSS: 1. Ghent, U.L., 536, 246v-248r = pp. 482-5 (s. xv)
2. Ghent, U.L., 536, 161r-263r = pp. 511-15 (s. xv)
3. Ghent, Rijksarchief, Archives de l'État à Gand, Abbaye de Saint-Pierre à Gand, 1st ser., no. 7, 11r-12v (s. xiii)
4. Ghent, Rijksarchief, Archives de l'État à Gand, Abbaye de Saint-Pierre à Gand, Chartes, no. 124 (s. xiii)
5. PRO Chart. Ant. R. 19, no. 10 (s. xiii)
6. London, Soc. Ant., 167, pt 2, 3r-4v (s. xviii)
7. London, Soc. Ant., 204, 59r-60v (s. xviii)
8. Bodleian, Dodsworth 25, 57v-59v (s. xvii)
9. Maidstone, Kent Archives Office, Episcopal register 1, 24v-25r (s. xiv)
Printed: Mon. Angl., ii. 890-901 (incorrect pagination); K 771 ex 5; Mon. Angl. (rev. edn), vi. 988 (no. 2); Thorpe, pp. 357-61 ex 5; van Lokeren, no. 124; Johnson 1948, i. 32-3; Conway Davies 1957, pp. 175-8 ex 5.
Comments: Saint-Genois 1842, pp. 243-6; Stevenson 1914, p. 702 and n. 61, spurious; Page 1923, pp. 134-6; Oppermann 1928, pp. 282-7; Wallenberg, KPN, pp. 324-5; Dhondt 1940, pp. 130-1, 147-59, authentic; Johnson 1948, pp. 31-2; Ekwall 1954, p. 38, on Wermanecher; Harmer, Writs, pp. 82, 560, 571, spurious; Oleson 1955, p. 150, spurious; Chaplais 1962, pp. 92-5, forged by Osbert de Clare in 12th century (= 1981, XVIII pp. 92-5); Brooke and Keir 1975, p. 368, forgery of mid 12th century; Witney 1976, pp. 220-1; HRH, p. 233, spurious, subscriptions not consistent; Gelling, ECTV, no. 238, spurious; Keynes 1980, p. 113 n. 92, spurious; Keynes 1988, pp. 198, 206, spurious, although forger had access to a genuine charter of mid-1040s; Keynes 1991/1, pp. 180-1, spurious.
+ In nomine sanctae et indiuiduae trinitatis. Ego Eadwardus Anglorum dei gratia basileus, omnibus post me futuris regibus, archiepiscopis, abbatibus, comitibus, uicecomitibus, omnibusque baronibus ac ministris, cunctisque praesentibus et futuris, salutem, et huius rei notitiam. Summum in regibus ac principibus bonum est iustitiam dei colere et aecclesiarum quieti prospicere, et de illarum perpetua securitate sollerter tractare; quia qui eam exaltant et honorant, cum ea et in ea et per eam exaltantur et honorantur. Et quoniam in locis plurimis inquietudines plurimas, molestias, persecutiones, scandala atque grauamina monachos a nonnullis pertulisse cognouimus, decet ut nostrae excellentiae regia prouisio de ipsorum uentura quiete, salubri meditetur dispositione, ut in ipsis manentes tranquilla mente in seruitute dei ipsius subueniente gratia permaneant; unde praesentes et posteri sciant uniuersi, quod antiqui gloriosi reges, Ælfredus, uidelicet, et Eadwardus filius eius, aecclesiam sancti Petri de Gant quae in monte Blandinio sita est nimio affectu dilexerunt, honorauerunt; et donationem illam, Leuesham, scilicet, cum omnibus sibi pertinentibus, quam Ælðrudis praefati Ælfredi neptis aecclesiae eidem libere contulit, regia concessione et libertate perpetua munierunt. Quorum boni operis intentione perpendens ne eorum statuta unquam ducantur in irritum, aut ullis, quod absit, posteris turbentur temporibus, ego quidem huius libertatis patrocinator, donis eorum fauens, pro eorum et mea omniumque successorum meorum regum, atque Baldwini comitis cognati mei, necnon et omnium fidelium prosperitate et salute, deo et beato apostolo Petro, pio fautori nostro, et abbati Richardo monachisque praefatae aecclesiae de Gant concedo atque mea regia auctoritate confirmo manerium de Leuesham, cum omnibus sibi pertinentibus, uidelicet, Greenwic, Wulewic, Modingeham, atque Cumbe, et cum uallibus etiam in Andreda eisdem maneriis adiacentibus, scilicet, Æschore, Æffehaga, Wingindene, Scarendene, Sandherste, et cum aecclesiis, cimiteriis, decimis, redditibus, in campis et siluis, in pratis et pascuis, in aquis et paludibus, in piscariis et piscationibus, in molendinis et in omnibus suis appendiciis. Praeterea addidi loco illi praelibato infra Londoniam, partem terrae de terra illa, uidelicet, quae Wermanecher Anglice nuncupatur, cum hueruo eidem terrae pertinenti, et cum omnibus rectitudinibus et consuetudinibus, quae ad illam pertinent. Concedo eis etiam in omnibus terris suis praenominatis, consuetudines hic Anglice scriptas, scilicet infangeneðeof, mondbruce, mischenninge, uðleaw, ferdwite, wearwite, blodwite, hleastynge, sceawinge, hamsocne, forstall, aliasque omnes leges et consuetudines quae ad me pertinent. Donaui etiam Richardo religioso abbati et omnibus futuris post eum, ibidem abbatibus, et fratribus eiusdem loci, in omni praedicta monasterii possessione, sacam et socam, theloneumque suum in terra et in aqua, et consuetudinem quae dicitur teames, latrones latronumque captiones uel emissiones, et pacis fracturam, et pugnam in domo factam, et domus inuasionem, et omnes assultus in suo iure, in uia et extra, in festo et extra, in urbe et extra, in aqua et extra, tam plene et tam libere sicut eas habebam in manu mea; nullis itaque unquam grauentur oneribus expeditionum nec pontium uel castrorum restructione, nec regalium siue episcopalium ministrorum exactione. Defendo insuper, et ex nomine sanctae trinitatis prohibeo, ut nullus regum succedentium, episcoporum, principum, comitum, uicecomitum, procuratorum, siue aliorum regum clientium, uel episcoporum, ministrorum, pastum, censum, uel inpensionem seu aliud quidlibet ab aecclesia illa uel a terris praescriptis ad eam pertinentibus per uim aut per consuetudinem exigat, sed omnimodam libertatem mea regia corroboratione perpetualiter possideant, quatinus ipsa religiosa concio, pro remedio animae meae, et successorum meorum regum Angliae, omniumque benefactorum eiusdem aecclesiae, ac fidelium salute, peruigiles persoluat deprecationes, oleumque bonae actionis more sapientium uirginum sub habitu religionis seruans Christo domino et eius beato apostolo Petro indefesse deseruiat. Si quis autem contra hanc auctoritatis nostrae paginam senserit, quicunque ille fuerit, cuiuscunque aetatis uel potestatis, gradus et ordinis, et eam infringere uoluerit, uel alios ad hoc conduxerit, unusquisque pro seipso libras .v. partibus sancti Petri persoluat, et quicquid exinde fiscus noster in murdris, geldis, danegeldis, omnibusque aliis rebus uel stipendiis, quae in terris illis surrexerint, ad partem nostram sperare poterat, in luminaribus siue fratrum ipsius monasterii uictus aminiculis perenniter per nostra oracula ad integrum sit concessum atque indultum. Quicunque successorum meorum hanc donationis libertatem firmiter atque inuiolabiliter custodierit, aeterna coronetur claritate, coelestisque regni perfruatur foelicitate; si quis uero eam, quod absit, destruere uoluerit, siue eandem possessionem a donatione et seruitio saepedictae aecclesiae et abbatum eiusdem loci, et monachorum, subtrahere conatus fuerit, uel per partes quasi haereditatis iure auferre praesumpserit, sicut contradictor et conuulsor huius nostri decreti ac temerator, cum Iuda traditore domini aeterno anathemati subiaceat, nisi deo et beato suo apostolo Petro digna poenitentia satisfecerit. Non enim superiorem uel inferiorem aliquem decet hominem illud sibi in ius haereditatis uendicare, quod per regiam corroborationem ad illud, cuius esse debeat, prouida ratione fuerit redactum. Anno igitur dominicae incarnationis .m.xliiii. indictione .xii. et .vii. concurrentibus, atque .xi. epactis rotantibus, haec regalis concessio et donatio facta est sub astipulatione primatum quorum nomina karaxata uidentur.
Ego Eadwardus rex totius Britanniae hanc propriam donationem regali stabilimento affirmaui. +
Ego Ælfgyfu eiusdem regis mater assensum accommodaui. +
Ego Eadsinus Dorobernensis aecclesiae archiepiscopus hanc pietatem diuulgaui. +
Ego Ælfricus Eboracensis ciuitatis archipraesul hanc territoriam scedulam diligenter assignaui. +
Ego Æluueardus Londoniensis episcopus consolidaui. +
Ego Godwinus Rofensis episcopus gaudenter impressi. +
Ego Æluuynus Wintoniensis episcopus corroboraui. +
Ego Beorhtwoldus Wiltuniensis episcopus coadunaui. +
Ego Liuingus Cridiensis episcopus confirmaui. +
Ego Æðelstanus Herfordiensis episcopus consignaui. +
Ego Wulstanus Wigorniensis episcopus hanc diuulgaui. +
Ego Eadnoðus Dorccensis episcopus condixi. +
Ego Duduco Willensis episcopus conscripsi. +
Ego Grimkillus episcopus Australium Saxonum consensi. +
Ego Wulsinus episcopus Licetfeldensis commodum duxi. +
Ego Britwinus episcopus Scireburnensis conclusi. +
Ego Godwinus dux Amen dixi. +
Ego Leofricus dux testificaui. +
Ego Siwardus dux testificaui. +
Ego Haroldus dux testificaui. +
Ego Leofwinus dux testificaui. +
Ego Swegenus dux testificaui. +
Ego Tostig dux testificaui. +
Ego Gyrdus dux testificaui. +
Ego Eadwinus abbas Westminsteriensis. +
Ego Wuluoldus abbas Certesige. +
Ego Ælsi abbas sancti Augustini. +
Ego Godwine abbas Wincelcumbe. +
Ego Manny abbas Eoueshamensis. +
Ego Ælfricus abbas Perscorensis. +
Ego Hugelinus camerarius. +
Ego Esgar stallere. +
Ego Roldbertus filius Wimarc stallere. +
Ego Ordgar minister. +
Ego Osgod minister. +
Ego Odda minister. +
Ego Ælfgar minister. +
Ego Karl minister. +
Ego Ðured minister. +
Ego Æðelwig minister. +
Ego Ædridg minister. +
Ego Ordulf minister. +
Ego Duduco minister. +
Ego Siward minister. +